Biedna Madame Butterfly! Piętnastoletnia gejsza, która wyrzekła się rodziny i japońskich tradycji dla miłości do amerykańskiego oficera marynarki, zostaje porzucona na rzecz zachodnich żon. Giacomo Puccini wykorzystał ten klasyczny temat kobiety uwiedzionej i porzuconej, aby stworzyć operę z bujną orkiestracją i płonącym liryzmem.
Jego partytura, pełna orientalnych kolorów, miała premierę w 1904 roku w mediolańskiej La Scali i żywo oddaje kontrast między brutalnością porucznika Pinkertona a wrażliwością Butterfly, która jest tak krucha jak skrzydła motyla.
Dla Roberta Wilsona ta japońska tragedia stanowi idealne środowisko do zaprezentowania jego charakterystycznego formalizmu. Z dala od tradycyjnych wachlarzy i gałązek wiśniowych reżyser wykorzystuje stylizowane aktorstwo i oszczędną przestrzeń, aby pozwolić liniom melodycznym rozkwitnąć w całej ich czystości.
